Papaver argemone - Ruige klaproos

De fijnste en kleinste van de drie inheemse papaversoorten. De naam argemone komt van het Griekse argemon, de witte vlek op het hoornvlies. Dat de naam aan deze soort werd gegeven hebben we te danken aan de signatuurleer. Het witte melksap werd in het verleden gebruikt als middel bij oogkwalen.

De naam argemone vinden we ook terug bij een familielid van de Papavers, de Stekelpapavers zoals Argemone platyceras en Argemone mexicana. Dit geslacht uit Zuid-West Amerika, Californië en Mexico heeft zaaddozen die doen denken aan die van Ruige papaver (P. argemone), met dien verstande dat deze veel groter en stekeliger zijn.

Op tijd zaaien net als P. dubium en P. rhoeas dit zijn zogenaamde winterannuellen die vaak al voor de winter zaailingen/planten vormen. De zaden hebben een koude prikkel nodig om te kiemen. Te 'laat' zaaien in het voorjaar zorgt er voor de de zaden slecht of niet kiemen. Vaak zullen ze in het het eerst volgende najaar, als de nachten dan weer koel genoeg zijn, alsnog kiemen. 

De zaden kiemen onregelmatig en vaak over een lange periode. Bij slechte kieming kan een periode van kou (onder 5 °C) er voor zorgen dat de zaden alsnog kiemen. Dit is een soort waarbij geduld vereist is en waarvan het zaaisel zeker niet te vroeg moet worden weggedaan.